Ana içeriğe atla

Önyargı-1

Bir insanın kendine güvensizliği sonucu oluşan bir durum.Mantıklı olarak bakıldığı zaman bir insan ön yargıları ile kötü ve daha kötü eleştirilere sahip olabilmek için eleştirdiği kimliğe bürünmesi gerekir.
Hiç bir insan benim düşünceme göre denemediği meyvenin tadını bilmediği gibi yaşamadığı olaylar hakkında da tecrübeye sahip olamaz.
Hikaye yine çok okuyan mı yoksa çok gezen mi mantığına dayalı olarak eleştiriye açılıyor olsa da bu durum böyledir.
Herkesin doğru ve yanlış çizgisi vardır.
 Doğrular bir kişinin kendine kabul ettirdikleri ile sınırlı olmakla beraber , bir çoğu zaman kişinin çevresel faktörleri ve sempati duyduğu durumlar ile değişiklik gösterebilir.Yani bir kişi doğru çizgisini, inançları ve bulunduğu ortam gereği zamanla yok eder....

Olayı derinlemesine ele almadan sonlandıralım sonuç olarak kitap yazmıyoruz ...

Ön yargı bir bireyin toplumda bulunmak istediğin topluluğun bir parçası olma gayesidir.Birey bir topluluk seçer, topluluğun sınırları vardır .Bu sınırlar doğru ve yanlışlar eşiğidir.
-Birey eleştirir ve dışlanır.
-Birey kabullenir ve kabul edilir.
-Topluluk bireyin doğru ve yanlışlarını belirler.
-Ön yargılar oluşur...
Birey bir topluluğa dahil olur kabul edilir ve kabullenir...

Sonuç:Bireyin düşüncelerinin bir önemi yoktur.

Kravatsız Adam...!


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gece-1

Güneş gölün üzerinden karsak boğazına doğdu yavaş yavaş çekilir.Hava biraz soğumaya başlar.Sokak lambaları sokakları loş sarı ışığı ile aydınlattığında, sokaklarda insan yüzleri yavaş yavaş silinir,gün yerini geceye bırakır. Uyku vakti gelir, ama uyuyamazsın.Beyninin içinde dönen belli belirsiz düşünceler.Yatağa uzanırsın,ışıkları kapatırsın,bir sağa bir sola döne döne uyuyamadığına yakınırsın.Sırt üstü tavana bakarak,artık umudunun kalmadığını haylerinde bile artık mutlu olamadığının farkına varırsın. Uykun iyice kaçar.Kalkıp sömineye bir kaç odun atar,Bir sigara yakarsın.Zaman durmuş sanki,nefes alışın değişir,boğulursun adeta.Sonra tekrar uyumayı denersin fakat sabah çoktan olmuştur. Uykusuz geçen gecelerin bir günü nasıl mahvettiğine yakınırken kanepede uyuya kalırsın ve bir önceki günü tekrar yaşamak için uyanırsın... Kravatsız Adam...!
Yorum Gönder
Devamı

Sınırlar-1

Bir insanın hayatta var olma sebepleri, kişinin kendine katabildikleri kadar sınırlı değildir aslında. Bazen hayatta doğru zamanı yanlış zamanda yaşanan doğrular belirler.Olmaman gereken bir yerde tek başına yapa yanlız mücadele ederken bulursun kendini. İnsan ...! Duyguları ve mantığı ile hareket eden bir canlı.Ya peki biz aslında bir bedende hayatını sürdüren mikroorganizmalardan sadece biriysek. Zaman...! Bizi tek başına bırakan bir hırsızsa. Hayat...! Bir gün biteceğini bile bile her gün verilen bir mücadeleden başkası değilse. Kalabalık...! İnsanların çığlıklarının duyulmadığı koca bir sessizlikse. Umut...! Tekrarlanan bir döngüden ibaretse. Karanlık...! Uyku tutmayan bir bedene azap çektiren sessizlik midir ki...! Bir şeylere boş ver demek için zamanının kalmadığını fark ettiğinde,direnmek için gücün kalmadığında,zaman seni kandırıp hayatını çaldığında,aslında  sadece üzülürsün bir gün toprak olacağını bile bile.... Bir insanın kendine yapacağı en büyük iyili...
Yorum Gönder
Devamı